Ochrona Małoletnich

Podstawa prawna:

1. Ustawa z dnia 13 maja 2016 r. o przeciwdziałaniu zagrożeniom przestępczością na tle seksualnym.
2. Ustawa z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu przemocy domowej.
3. Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 6 września 2023 r. w sprawie procedury "Niebieskie Karty" oraz wzorów formularzy „Niebieska Karta”.
4. Ustawa z dnia 28 lipca 2023 r. o zmianie ustawy - Kodeks rodzinny i opiekuńczy oraz niektórych innych ustaw.
5. Konwencja o prawach dziecka przyjęta przez Zgromadzenie Ogólne Narodów Zjednoczonych dnia 20 listopada 1989 r.

1. Wprowadzenie

Ochrona małoletnich przed wszelkimi formami przemocy domowej to elementarny obowiązek. Wszystkie dzieci wymagają szczególnej opieki i troski, w tym właściwej ochrony prawnej, życia w bezpiecznym i kochającym środowisku, wolnym od strachu, przemocy i nadużyć.

Przemoc domowa wobec dzieci stanowi bezwzględną formę naruszania ich praw i godności. Małoletni wymagają szczególnego wsparcia w zapobieganiu różnym formom przemocy, jak i reagowaniu na nią w przypadku jej wystąpienia. Wprowadzenie skutecznych standardów ochrony małoletnich to zapewnienie bezpieczeństwa dzieciom i młodzieży, dbałość o ich dobro, z uwzględnianiem ich potrzeb oraz podejmowanie działań w jak najlepszym ich interesie.

Działając na podstawie art. 22 b ustawy z 13 maja 2016 r. o przeciwdziałaniu zagrożeniom przestępczością na tle seksualnym i ochronie małoletnich oraz art. 7 pkt. 6 ustawy z dnia 28 lipca 2023 r. o zmianie ustawy Kodeks rodzinny i opiekuńczy oraz niektórych innych ustaw, w zakresie postępowania w sytuacjach podejrzenia krzywdzenia lub krzywdzenia małoletnich Zarząd Medyk Sp. z o. o. zatwierdza i wprowadza do realizacji:

„Standardy Ochrony Małoletnich” w formie „Polityki Ochrony Małoletnich”, zwanej dalej „Polityką”.

Polityka Ochrony Małoletnich określa standardy działania i stanowią formę zabezpieczenia praw dzieci i młodzieży. W opracowaniu Polityki Ochrony Małoletnich” przyjęto następujące założenia:

• w CMVITA nie są zatrudniane osoby mogące zagrażać bezpieczeństwu małoletnich,
• wszyscy pracownicy medyczni potrafią zdiagnozować symptomy krzywdzenia małoletniego oraz podejmować interwencje w przypadku podejrzenia, że małoletni jest ofiarą przemocy lub przemocy domowej,
• podejmowane w placówkach postępowania nie mogą naruszać praw dziecka, praw człowieka. praw pacjenta oraz bezpieczeństwa danych,
• małoletni wiedzą, do kogo zwracać się o pomoc w sytuacjach dla nich trudnych i czynią to mając świadomość skuteczności podejmowanych w przychodni działań.

Ponadto przyjęto, że:

• prowadzone w placówce postępowanie na wypadek krzywdzenia lub podejrzenia krzywdzenia małoletnich jest zorganizowane w sposób zapewniający im skuteczną ochronę,
• działania podejmowane w ramach ochrony małoletnich przed krzywdzeniem są dokumentowane i poddawane okresowej weryfikacji.

W niniejszej Polityce Ochrony Małoletnich przyjęto następujące założenia:

1. Bezpieczeństwo i ochrona jako priorytet: Głównym celem Polityki Ochrony Małoletnich w CMVITA jest zapewnienie im bezpieczeństwa oraz ochrona przed wszelkimi formami przemocy, nadużyć czy dyskryminacji.
2. Dostosowanie do potrzeb małoletnich: Standardy uwzględniają potrzeby dzieci
i młodzieży, zarówno pod względem fizycznym, jak i emocjonalnym, oraz ich celem jest zapewnienie odpowiedniego podejścia do każdego małoletniego pacjenta.
3. Profesjonalizm personelu medycznego: Założeniem niniejszych Polityki jest zapewnienie, że personel medyczny przychodni posiada odpowiednie kwalifikacje oraz odpowiednią wiedzę dotyczącą pracy z małoletnimi, włączając w to umiejętność komunikacji i empatii.
4. Współpraca z organami ochrony dzieci: CMVITA współpracuje z organami ochrony dzieci oraz innymi instytucjami odpowiedzialnymi za zapewnienie bezpieczeństwa małoletnich, aby efektywnie reagować na przypadki przemocy domowej lub nadużyć.
5. Prewencja i edukacja: zawarte w Polityce standardy promują działania prewencyjne, takie jak edukacja rodziców i opiekunów na temat zdrowego rozwoju dzieci oraz udzielanie informacji na temat rozpoznawania oznak przemocy czy nadużyć.
6. Dostępność wsparcia psychologicznego: Zapewnienie dostępu do wsparcia psychologicznego dla małoletnich i ich rodzin, w tym specjalistycznej pomocy w przypadku traumy związanej z przemocą domową lub innymi trudnymi wydarzeniami.
7. Etyczne postępowanie: zawarte w Polityce standardy nakładają obowiązek przestrzegania zasad etycznych, włączając w to zachowanie poufności, szacunku oraz niezależności w relacji z małoletnimi pacjentami.
8. Monitorowanie i ocena działań: CMVITA zapewnia regularne monitorowanie
i ocenę działań w zakresie ochrony małoletnich tak, aby zapewnić skuteczność standardów oraz ciągłe doskonalenie procedur.

Uwzględniając powyższe założenia niniejszy dokument określa zbiór zasad i procedur postępowania w sytuacjach zagrożenia bezpieczeństwa dzieci i młodzieży. Jego najważniejszym celem jest ochrona małoletnich przed różnymi formami przemocy oraz budowanie bezpiecznego i przyjaznego środowiska w placówce.

Terminologia

Małoletni (dziecko, młodzież) – należy przez to rozumieć każdą osobę do ukończenia 18 roku życia.
Personel/pracownik – należy przez to rozumieć każdego pracownika CMVITA.
bez względu na formę zatrudnienia, w tym inne osoby, które z racji pełnionej funkcji lub zadań mają (nawet potencjalny) kontakt z małoletnimi.
Dyrektor – należy przez to rozumieć osobę kierującą Centrum Medyczne Vita w Urszulinie.
CMVITA/Przychodnia - należy przez to rozumieć przychodnię Centrum Medyczne Vita w Urszulinie w Urszulinie.
Rodzic – należy przez to rozumieć przedstawiciela ustawowego małoletniego pozostającego pod jego władzą rodzicielską. Jeżeli dziecko pozostaje pod władzą rodzicielską obojga rodziców, każde z nich może działać samodzielnie jako przedstawiciel ustawowy dziecka.
Opiekun prawny małoletniego – należy przez to rozumieć osobę, która ma za zadanie zastąpić dziecku rodziców, a także wypełnić wszystkie ciążące na nich obowiązki. Jest przedstawicielem ustawowym małoletniego, dlatego może dokonywać czynności prawnych w imieniu dziecka i ma za zadanie chronić jego interesy prawne, osobiste oraz finansowe;
Osoba najbliższa małoletniego – należy przez to rozumieć osobę wstępną: matkę, ojca, babcię, dziadka; rodzeństwo: siostrę, brata, w tym rodzeństwo przyrodnie, a także inne osoby pozostające we wspólnym gospodarstwie, a w przypadku jej braku – osobę pełnoletnią wskazaną przez małoletniego.
Przemoc fizyczna – należy przez to rozumieć każde intencjonalne działanie sprawcy, mające na celu przekroczenie granicy ciała małoletniego, np. bicie, popychanie, szarpanie, itp.
Przemoc seksualna – należy przez to rozumieć zaangażowanie małoletniego w aktywność seksualną, której nie jest on lub ona w stanie w pełni zrozumieć i udzielić na nią świadomej zgody, naruszającą prawo i obyczaje danego społeczeństwa.
Przemoc psychiczna – należy przez to rozumieć powtarzający się wzorzec zachowań opiekuna lub skrajnie drastyczne wydarzenie (lub wydarzenia), które powodują u dziecka poczucie, że jest nic niewarte, złe, niekochane, niechciane, zagrożone i że jego osoba ma jakąkolwiek wartość jedynie wtedy, gdy zaspokaja potrzeby innych.
Zaniechanie – należy przez to rozumieć chroniczne lub incydentalne niezaspokajanie podstawowych potrzeb fizycznych i psychicznych przez osoby zobowiązane do opieki, troski i ochrony zdrowia i/lub nierespektowanie podstawowych praw, powodujące zaburzenia jego zdrowia i/lub trudności w rozwoju;
Przemoc domowa – należy rozumieć jednorazowe albo powtarzające się umyślne działanie lub zaniechanie, wykorzystujące przewagę fizyczną, psychiczną lub ekonomiczną, naruszające prawa lub dobra osobiste osoby doznającej przemocy domowej, w szczególności:

• narażające tę osobę na niebezpieczeństwo utraty życia, zdrowia lub mienia,
• naruszające jej godność, nietykalność cielesną lub wolność, w tym seksualną,
• powodujące szkody na jej zdrowiu fizycznym lub psychicznym, wywołujące u tej osoby cierpienie lub krzywdę,
• ograniczające lub pozbawiające tę osobę dostępu do środków finansowych lub możliwości podjęcia pracy lub uzyskania samodzielności finansowej,
• istotnie naruszające prywatność tej osoby lub wzbudzające u niej poczucie zagrożenia, poniżenia lub udręczenia, w tym podejmowane za pomocą środków komunikacji elektronicznej.

Osoba stosująca przemoc domową – należy przez to rozumieć pełnoletniego, który dopuszcza się przemocy domowej.
Świadek przemocy domowej – należy przez to rozumieć osobę, która posiada wiedzę na temat stosowania przemocy domowej lub widziała akt przemocy domowej.

Niedopuszczalne jest stosowanie przez kogokolwiek wobec dziecka przemocy w jakiejkolwiek formie. Personel Przychodni, realizując te cele, działa w ramach obowiązującego prawa, przepisów wewnętrznych organizacji oraz swoich kompetencji.

Niniejszy dokument jest powszechnie dostępny dla pacjentów, małoletnich oraz pracowników został przygotowany zgodnie z przepisami Ustawy z dnia 28 lipca 2023 r. o modyfikacji ustawy - Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego.

1. Pracownicy CMVITA, pacjenci oraz rodzice/opiekunowie prawni nieletnich zostali poinformowani o treści o Polityki.
2. Polityka Ochrony Małoletnich została wdrożona do stosowania w CMVITA
3. Polityka została udostępniona na terenie Przychodni oraz na stronie www
4. Na Tablicach Informacyjnych dla Pacjentów znajdują się wyeksponowane numery telefonów zaufania dla dzieci i młodzieży.
5. Przyjęte standardy w ramach Polityki Ochrony Małoletnich są realizowane
i poddawane weryfikacji co najmniej raz na dwa lata.

Wszyscy pracownicy CMVITA zapewniają i gwarantują bezpieczne i przyjazne środowisko w Przychodni.

W CMVITA przed zatrudnieniem personelu do pracy z małoletnim przeprowadza się weryfikację każdego kandydata w Krajowym Rejestrze Karnym oraz Rejestrze Sprawców Przestępstw na Tle Seksualnym. W przypadku zatrudnienia cudzoziemców, personel dokonuje weryfikacji w rejestrach karalności państw trzecich w zakresie określonych przestępstw (lub ich odpowiedników w prawie obcym) lub na podstawie oświadczeń o niekaralności, zgodnie z postanowieniami art. 7 pkt 5 Ustawy z dnia 28 lipca 2023 r. o zmianie ustawy – Kodeks rodzinny i opiekuńczy oraz niektórych innych ustaw

I. Obowiązujące zasady w CMVITA podczas pracy z małoletnimi

1. Pracownicy są świadomi specyficznych potrzeb i zagrożeń, jakie mogą dotyczyć małoletnich pacjentów.
2. Personel dba o zapewnienie wsparcia emocjonalnego małoletnim pacjentom, w tym poprzez empatyczną komunikację i zrozumienie ich sytuacji.
3. Pracownicy podejmuje wszelkie niezbędne środki, aby zapewnić fizyczne bezpieczeństwo małoletnich pacjentów w placówce medycznej.
4. Personel działa proaktywnie w celu identyfikacji i zapobieganiu wszelkim formom przemocy wobec małoletnich, w tym przemocy fizycznej, psychicznej i seksualnej.
5. Personel zapewnia małoletnim pacjentom dostęp do zrozumiałych informacji dotyczących ich stanu zdrowia, leczenia i procedur medycznych, zachowując jednocześnie odpowiedni poziom poufności.
6. Personel angażuje rodziców lub opiekunów prawnych małoletnich pacjentów w proces leczenia i podejmowania decyzji medycznych, kiedy jest to odpowiednie i zgodne z prawem.
7. Personel podejmuje działania mające na celu edukację małoletnich pacjentów na temat zdrowego stylu życia i promocję zdrowia, aby umożliwić im rozwój i utrzymanie dobrego stanu zdrowia.
8. Pracownicy regularnie monitorują środowisko w Przychodni pod kątem bezpieczeństwa i komfortu małoletnich pacjentów, a także dokonują oceny skuteczności działań podejmowanych w celu ochrony ich praw i dobrostanu.

II. Działania podejmowane przez pracowników CMVITA w celu zapewnienia ochrony małoletnich przed działaniami krzywdzącymi.

1. Przed rozpoczęciem pracy lub dopuszczeniem do kontaktu z małoletnimi, pracownicy
i praktykanci są obowiązani zapoznać się z obowiązującą Polityką Ochrony Małoletnich, pisemnie potwierdzają zapoznanie się z w/w Polityką oraz zobowiązują się do przestrzegania jej zasad. Oświadczenia pracowników potwierdzające zapoznanie się z Polityką Ochrony Małoletnich umieszczane w dokumentacji pracowniczej.
2. Podczas komunikacji z małoletnimi, personel zachowuje cierpliwość i okazuje szacunek.
3. Personel reaguje zgodnie z zasadami konstruktywnej komunikacji i konstruktywnej krytyki na wszelkie obraźliwe, nieodpowiednie zachowania lub słowa małoletnich. Personel nie podnosi głosu na małoletnich.
4. Pracownicy są zobowiązany do zachowania szczególnej troski wobec dzieci, które doświadczyły nadużycia lub krzywdy, w tym fizycznej w tym w szczególności seksualnej, psychicznej lub zaniedbania.
5. W sytuacjach wymagających kontaktu fizycznego takich jak pielęgnacji i higiena dziecka, pracownik unika zbędnego kontaktu fizycznego z dzieckiem, zwłaszcza podczas pomagania mu w ubieraniu się i rozbieraniu.

III. Zachowania personelu niedozwolone wobec małoletnich.

1. Pracownicy w żadnej sytuacji nie stosuje jakiejkolwiek formy przemocy fizycznej wobec małoletniego, tj. na przykład: zabierania rzeczy, uderzania, popychania, ograniczania ruchu lub wykręcania rąk.
2. Personel nie wykorzystuje wobec małoletniego relacji władzy lub przewagi fizycznej (zastraszanie, przymuszanie, groźby) jak również nie upokarza, nie lekceważy ani nie obraża małoletnich.
3. Personel niezależnie od sytuacji nie stosuje żadnej formy przemocy psychicznej wobec małoletniego, na przykład:

• stygmatyzowania ze względu na zdrowie, wygląd, orientację seksualną, poglądy lub sytuację finansową,
• wyśmiewania, poniżania, wyzywania, grożenia;
• rozpowszechniania jakichkolwiek nieprawdziwych, poniżających materiałów dotyczących małoletnich;
• cyberstalkingu – tj. śledzenia działań małoletnich w Internecie i publikowania ich.

4. Pracownicy niezależnie od sytuacji nie używają w stosunku do małoletnich wypowiedzi o podtekście seksualnym ani nie odnosi się do atrakcyjności seksualnej małoletnich, w tym min.:

• nie wypowiadają wulgarnych lub niestosownych dowcipów i żartów,
• nie komentują ciała/wyglądu/ubioru z podtekstem seksualnym ani w sposób niestosowny,
• nie wypowiadają dyskryminujących komentarzy dotyczących płci.

5. Personel nie angażuje się w prywatne rozmowy z małoletnimi w mediach społecznościowych jak również nie zamieszcza komentarzy ani nie udostępnia jakichkolwiek zdjęć o podtekście erotycznym lub krzywdzącym, które mogłyby wyrządzić szkodę małoletnim.
6. Pracownicy nie nakłaniają małoletniego do angażowania się w jakiekolwiek działania o charakterze seksualnym jak również nie narusza nietykalności osobistej małoletniego poprzez takie zachowania jak min.: obmacywanie, głaskanie czy klepanie w sposób nieodpowiedni lub dwuznaczny.

IV. Wytyczne dotyczące organizacji postępowania w sytuacji podejrzenia krzywdzenia małoletnich lub posiadania informacji o krzywdzeniu małoletniego.

1. Działania podejmowane w przypadku krzywdzenia lub podejrzenia krzywdzenia małoletniego nie mogą naruszać jego godności, wolności, prawa do prywatności ani nie mogą spowodować szkody w jego zdrowiu psychicznym, takiej jak poczucie krzywdy, poniżenia, zagrożenia lub wstydu.
2. Pracownicy są zobowiązany udzielić małoletniej informacji o możliwościach uzyskania pomocy lub wsparcia oraz o uprawnieniu do uzyskania bezpłatnego zaświadczenia lekarskiego o ustaleniu przyczyn i rodzaju uszkodzeń ciała związanych z użyciem przemocy lub zaniedbania.
3. Personel medyczny ma obowiązek zgłosić popełnienie przestępstwa na szkodę małoletniego, rozpoczynając proces „Niebieskich Kart”, informując sąd rodzinny i opiekuńczy.
4. W Przychodni prowadzona jest dokumentacja przypadków zgłaszanych w kontekście podejrzeń krzywdzenia lub krzywdzenia małoletnich.
5. Z każdego zgłoszenia incydentu lub zdarzenia zagrażającego dobru małoletniego sporządza się pisemną notatkę.
6. Jeśli istnieje podejrzenie popełnienia przestępstwa na szkodę małoletniego, konieczne jest przekazanie organom ścigania stosownego pisemnego zgłoszenia.
7. Zidentyfikowanie symptomów krzywdzenia u małoletniego pacjenta wymaga obowiązkowego wpisu do dokumentacji medycznej.

V. Podejmowanie działań w sytuacji podejrzenia stosowania lub wykrycia stosowania przemocy domowej wobec małoletniego.

1. Rozpoznawanie przypadków stosowania przemocy wobec małoletnich odbywa się na kilka sposobów:

• małoletni może sam ujawnić fakt stosowania wobec niego przemocy domowej, informując o tym pracowników,
• informacje o podejrzeniu stosowania lub stosowaniu przemocy domowej wobec małoletniego mogą pochodzić od świadków bezpośrednich, takich jak rodzice, rodzeństwo, koledzy, koleżanki, sąsiedzi, osoby z dalszej rodziny dziecka lub przypadkowi świadkowie przemocy. Wszelkie informacje o przemocy są traktowane jako fakty, a pracownicy są zobowiązani do reagowania zgodnie z obowiązującymi zasadami,
• personel mający kontakt z małoletnim analizuje objawy krzywdzenia obecne u dziecka.

2. Zgłaszanie przemocy domowej przez małoletniego:

• każdy małoletni może zgłosić ustnie lub pisemnie personelowi fakt doznawania przemocy domowej.
• zgłoszenie przemocy może odbyć się poprzez wszelkie dostępne środki komunikacji tj. min. poprzez bezpośrednią rozmowę, SMS, e-mail, telefon.
• pracownik, który uzyskał informację o krzywdzeniu dziecka podejmuje w pierwszej kolejności działania mające na celu zaprzestanie przemocy.
• osoba podejrzewająca krzywdzenie małoletniego niezwłocznie raportuje ten fakt kierownikowi przychodni lub bezpośredniemu przełożonemu.
• w przypadku, gdy w ocenie personelu istnieje zagrożenie życia dziecka, pracownik natychmiast informuje odpowiednie służby, takie jak Policję i pogotowie ratunkowe.
• dla dzieci obcojęzycznych lub mających trudności w komunikacji, pracownik zapewnia wsparcie w nawiązaniu kontaktu poprzez tłumacza lub inne formy komunikacji.

3. Interwencja w przypadku podejrzenia przez pracowników popełnienia przestępstwa na szkodę dziecka polega na sporządzeniu pisemnego zawiadomienia, opisującego dokładnie zdarzenie, ze wskazaniem danych pokrzywdzonego małoletniego (imię, nazwisko, adres, PESEL) i potencjalnego sprawcy (co najmniej imię i nazwisko i inne dane umożliwiające identyfikację, np. relacja do dziecka – ojciec, matka, miejsce zamieszkania albo miejsce pracy bądź nauki) przesłaniu go do najbliższej jednostki Policji lub Prokuratury i telefonicznym zawiadomieniu o sytuacji tych podmiotów.

VI. Uruchomienie procedury „Niebieskiej Karty”

Przepisy ustawy o przeciwdziałaniu przemocy domowej oraz rozporządzenie dotyczące procedury "Niebieskie Karty" zobowiązują pracowników medycznych do aktywnego działania w przypadku jakichkolwiek podejrzeń związanych ze stosowaniem przemocy wobec małoletnich. Podstawowym celem opisanej poniżej procedury jest określenie zasad postępowania personelu w przypadku stwierdzenia krzywdzenia małoletniego lub uzasadnionego podejrzenia krzywdzenia.
1. Ogólne zasady procedury:
1.1. Niniejsza procedura obowiązuje cały personel medyczny zatrudniony i/lub udzielający świadczeń zdrowotnych w CMVITA.
1.2. Kontrolę nad przestrzeganiem niniejszej procedury sprawują kierownicy Przychodni.
1.3. Formularze „Niebieskiej Karty – A” i „Niebieskiej Karty – B” są dostępne w przychodni.
1.4. Rejestr przypadków, w których wszczęto procedurę „Niebieskiej Karty” prowadzi upoważniona osoba.
2. Wszczęcie procedury „Niebieskiej Karty” następuje w momencie wypełnienia formularza Karty – „A” w przypadku podejrzenia stosowania przemocy wobec małoletnich lub w wyniku zgłoszenia dokonanego przez członka rodziny lub przez osobę będącą świadkiem przemocy w rodzinie. Do wszczęcie procedury „Niebieskiej Karty” nie jest wymagana zgoda osoby doznającej przemocy.
3. Do wszczęcia procedury „Niebieskiej Karty” nie jest wymagany uprzedni kontakt z osobą stosującą przemoc domową ani obecność tej osoby w czasie wypełniania kwestionariusza.
4. Osoba wszczynając procedurę „Niebieskie Karty” ma prawo przeprowadzić rozmowę z małoletnim. Rozmowę przeprowadza się w warunkach gwarantujących swobodę wypowiedzi i poszanowanie godności tej osoby oraz zapewniających jej bezpieczeństwo.
5. Czynności przeprowadza się w obecności rodzica, opiekuna prawnego lub faktycznego. W sytuacji, gdy to rodzice, opiekun prawny lub faktyczny są podejrzani o stosowanie przemocy wobec dziecka, te czynności przeprowadza się w obecności pełnoletniej osoby najbliższej
(w rozumieniu art. 115 § 11 kk) czyli np. dziadków, pradziadków oraz rodzeństwa lub pełnoletniej osoby wskazanej przez małoletniego.
6. Po uzupełnieniu karty – „A”, osoba dotknięta przemocą domową w rodzinie - rodzic, opiekun prawny lub faktyczny, osoba, która zgłosiła podejrzenie stosowania przemocy w rodzinie otrzymuje wypełniony formularz Karty „B”.
7. Formularz „B” jest dokumentem dla osób pokrzywdzonych, zawierającym definicję przemocy, praw człowieka, informację o miejscach, gdzie można uzyskać pomoc.
8. Wypełniony formularz – „Niebieska Karta – A” niezwłocznie, nie później niż w terminie 5 dni od wszczęcia procedury, przekazuje się do zespołu interdyscyplinarnego za pośrednictwem kierownika placówki.
9. Kopię wypełnionego formularza "Niebieska Karta - A" archiwizuje się w Przychodni.
10. Wypełnienie formularza „A” nie zwalnia personelu placówki z obowiązku podjęcia co najmniej doraźnych działań interwencyjnych zapewniających bezpieczeństwo osobie doznającej przemocy.

VII. Ochrona wizerunku małoletniego

1. CMVITA uznając prawo małoletnich do prywatności i ochrony dóbr osobistych, zapewnia ochronę wizerunku małoletnich.
2. Nie utrwala się i nie upublicznia wizerunku małoletnich.
3. Pracownikom nie wolno umożliwiać przedstawicielom mediów utrwalania wizerunku dziecka (min. poprzez filmowanie, fotografowanie, nagrywanie głosu dziecka) na terenie Przychodni bez pisemnej zgody opiekuna małoletniego. Niedopuszczalnym również jest podanie przedstawicielowi mediów danych kontaktowych do opiekuna dziecka – bez wiedzy
i zgody tego opiekuna.

Załączniki:
1. Wzory formularzy „Niebieskiej Karty – A oraz B” określone w Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 6 września 2023 r. w sprawie procedury "Niebieskie Karty" oraz wzorów formularzy „Niebieska Karta”. Kliknij by ściągnąć. 

Urszulin dnia, 14.08.2024
Zatwierdził:
Dyrektor CMVITA
Paweł Skrętowicz